We love motorbikes even more
Door: Pavien
05 Oktober 2015 | Thailand, Bangkok
Het lijkt al eeuwen geleden dat we vertrokken vanuit Amsterdam, eeuwen geleden dat we aan het werk waren om wat geld voor deze mooie reis te verzamelen, eeuwen geleden dat we onze ouders, broertjes, zusjes, vrienden en voor sommigen vriendjes gedag moesten zeggen voor 10 weken. Toch zijn we pas iets langer dan 1 week onderweg, 1 week vol van indrukken, smaken, hoge temperaturen en gebeurtenissen.
Afgelopen week hebben we kennis mogen maken met alle vervoersmiddelen die Thailand rijk is. Van TukTuk, nachttrein, trein, taxi, minivan, toerbusje, scooter tot aan een rood gevaarte dat rondreed in Chiang Mai.
Met de TukTuk hebben we niet alleen Bangkok doorkruist, maar ook het prachtig plaatsje Ayatthuya. Daar hebben we met een privé tuktuk 2 uur rond gecrosst om alle boeddhistische plaatsen/ruïnes te bezoeken die het plaatsje rijk was. Niet alleen de plek zelf maakte indruk, ook de gesprekken in gebrekkig engels met onze chauffeur Thai (zowel naam als nationaliteit) waren memorabel. Het ging onder andere over de vloed die in 2011 het water tot aan de lippen had gebracht waardoor in zijn huis het water op de tweede verdieping nog bijna het plafond raakte.
Over de nachttrein zijn er gemengde gevoelens in de groep. Het was al jammer dat hij 1,5 uur vertraagd was waardoor we in die tijd lek geprikt konden worden door honderden muggen en waar ergens in die tijd mijn broek zo erg was gescheurd dat het maar goed was dat als je backpackt je al je kleren bij de hand heb en je je altijd kunt verkleden zo nodig. De treinrit zelf was redelijk, de een sliep beter dan de ander, het was namelijk stervenskoud in de trein. In de ochtend werden we wel getrakteerd op een prachtig uitzicht van eindeloos groen.
Misschien is het goed om specifiek een vervoersmiddel te noemen waar we niet op hebben gereden. Dat waren de Olifanten. Overal in Chiang Mai werden ritten aangeboden bovenop de olifant. Het varieerde van een jungle tocht op de nek van een olifant tot een dagje olifanten verzorgen waarbij je in een mandje door de dieren werd rondgereden.
We zullen niet doen alsof we altijd alleen de dingen doen die goed voor de natuur zijn, maar dierenleed is toch iets waar geen van allen ons prettig bij voelden. Vandaar dat we in plaats van een dag op de olifant zitten er voor hebben gekozen om naar het elephant retirement park te gaan waar juist de olifanten die hard hebben moeten werken toen ze klein waren worden opgevangen en verzorgd.
In totaal waren er 8 olifanten waarvan 1 zwanger en 1 slechts 4 maanden oud. Sommige olifanten droegen nog steeds tekens van hun vroegere leven van boomstammen verplaatsen of banaan verkopen terwijl de prikstokken in de zij steken.
We hebben de olifanten mogen voeren. Niet normaal hoeveel bananen die beesten op kunnen, bijna zoveel als Elsa ;)
Na onze eigen lunchpauze mochten we helpen om er drie te wassen. Dat betekent niet alleen heel veel water, maar ook heel wat klei en modder waar we natuurlijk zelf ook onder zaten aan het einde. Een nieuw onderdeel van de toer was mogen kijken hoe de wonden van sommige olifanten werden verzorgd. Natuurlijk normaal al interessant, maar wij als geneeskunde studentjes stonden natuurlijk vooraan.
Misschien hebben we dus niet boven op een olifant kunnen zitten, maar niemand van ons heeft er spijt van om naar deze plek te gaan om de olifanten te mogen zien.
Dan nog heel kort iets over het vervoersmiddel waar misschien een paar ouders zich zorgen over maken. Het is geen motor geworden zoals helemaal aan het begin nog een plan was, maar toch hebben we Pai mogen bewonderen vanaf the motor bike (scooter). Zonder de vrijheid die dit vervoersmiddel ons gaf, hadden we nooit zowel de canyon, twee watervallen, een hotspring als de zonsondergang bij een grote witte boeda kunnen zien.
Ouders, maak je niet ongerust iedereen is zonder kleerscheuren deze twee dagen doorgekomen. Al moet ik zeggen dat op mysterieuze wijze ook mijn tweede broek op de scooter gesneuveld is.
We hebben dus al in een korte tijd veel mee gekregen van het verkeer. De samenvatting van het verkeer in Thailand:
-Niet alleen in de jungle is er sprake van het recht van de sterkste. Het grootste en snelste voertuig heeft voorrang, of het stoplicht nou op rood staat of niet.
- De strepen op de weg zijn enkel richtlijnen, maar als het je beter uitkomt mag je ook best tussen twee banen in rijden of gewoon op de baan van het tegemoetkomende verkeer rijden. Degene met de minst bescherming wijkt wel uit.
- Kan je ergens tussendoor, ga dan tussendoor.
- Vier volwassenen kunnen ook best samen in 1 tuktuk, een geit past er ook wel bij
- TukTuk drivers denken dat vier volwassenen + bagage ook in 1 tuktuk passen.
-Iedereen rijd links, behalve sommige toeristen die het nog niet helemaal doorhebben.
Je zou kunnen zeggen dat we in ieder geval nog twee voertuigen missen, de grote bus en de boot. Gelukkig zal dat gemis niet lang meer duren. Het plan is om morgen met de bus naar de grens met Laos te reiden om de volgende dag te starten aan een tweedaagse boottocht over de Mekong river naar Luang Prabang.
We hebben dus al een hele hoop gezien en mee gemaakt, in slechts die enkele dagen. We zijn benieuwd wat ons verder tegemoet zal komen, we hebben er in ieder geval zin in.
Afgelopen week hebben we kennis mogen maken met alle vervoersmiddelen die Thailand rijk is. Van TukTuk, nachttrein, trein, taxi, minivan, toerbusje, scooter tot aan een rood gevaarte dat rondreed in Chiang Mai.
Met de TukTuk hebben we niet alleen Bangkok doorkruist, maar ook het prachtig plaatsje Ayatthuya. Daar hebben we met een privé tuktuk 2 uur rond gecrosst om alle boeddhistische plaatsen/ruïnes te bezoeken die het plaatsje rijk was. Niet alleen de plek zelf maakte indruk, ook de gesprekken in gebrekkig engels met onze chauffeur Thai (zowel naam als nationaliteit) waren memorabel. Het ging onder andere over de vloed die in 2011 het water tot aan de lippen had gebracht waardoor in zijn huis het water op de tweede verdieping nog bijna het plafond raakte.
Over de nachttrein zijn er gemengde gevoelens in de groep. Het was al jammer dat hij 1,5 uur vertraagd was waardoor we in die tijd lek geprikt konden worden door honderden muggen en waar ergens in die tijd mijn broek zo erg was gescheurd dat het maar goed was dat als je backpackt je al je kleren bij de hand heb en je je altijd kunt verkleden zo nodig. De treinrit zelf was redelijk, de een sliep beter dan de ander, het was namelijk stervenskoud in de trein. In de ochtend werden we wel getrakteerd op een prachtig uitzicht van eindeloos groen.
Misschien is het goed om specifiek een vervoersmiddel te noemen waar we niet op hebben gereden. Dat waren de Olifanten. Overal in Chiang Mai werden ritten aangeboden bovenop de olifant. Het varieerde van een jungle tocht op de nek van een olifant tot een dagje olifanten verzorgen waarbij je in een mandje door de dieren werd rondgereden.
We zullen niet doen alsof we altijd alleen de dingen doen die goed voor de natuur zijn, maar dierenleed is toch iets waar geen van allen ons prettig bij voelden. Vandaar dat we in plaats van een dag op de olifant zitten er voor hebben gekozen om naar het elephant retirement park te gaan waar juist de olifanten die hard hebben moeten werken toen ze klein waren worden opgevangen en verzorgd.
In totaal waren er 8 olifanten waarvan 1 zwanger en 1 slechts 4 maanden oud. Sommige olifanten droegen nog steeds tekens van hun vroegere leven van boomstammen verplaatsen of banaan verkopen terwijl de prikstokken in de zij steken.
We hebben de olifanten mogen voeren. Niet normaal hoeveel bananen die beesten op kunnen, bijna zoveel als Elsa ;)
Na onze eigen lunchpauze mochten we helpen om er drie te wassen. Dat betekent niet alleen heel veel water, maar ook heel wat klei en modder waar we natuurlijk zelf ook onder zaten aan het einde. Een nieuw onderdeel van de toer was mogen kijken hoe de wonden van sommige olifanten werden verzorgd. Natuurlijk normaal al interessant, maar wij als geneeskunde studentjes stonden natuurlijk vooraan.
Misschien hebben we dus niet boven op een olifant kunnen zitten, maar niemand van ons heeft er spijt van om naar deze plek te gaan om de olifanten te mogen zien.
Dan nog heel kort iets over het vervoersmiddel waar misschien een paar ouders zich zorgen over maken. Het is geen motor geworden zoals helemaal aan het begin nog een plan was, maar toch hebben we Pai mogen bewonderen vanaf the motor bike (scooter). Zonder de vrijheid die dit vervoersmiddel ons gaf, hadden we nooit zowel de canyon, twee watervallen, een hotspring als de zonsondergang bij een grote witte boeda kunnen zien.
Ouders, maak je niet ongerust iedereen is zonder kleerscheuren deze twee dagen doorgekomen. Al moet ik zeggen dat op mysterieuze wijze ook mijn tweede broek op de scooter gesneuveld is.
We hebben dus al in een korte tijd veel mee gekregen van het verkeer. De samenvatting van het verkeer in Thailand:
-Niet alleen in de jungle is er sprake van het recht van de sterkste. Het grootste en snelste voertuig heeft voorrang, of het stoplicht nou op rood staat of niet.
- De strepen op de weg zijn enkel richtlijnen, maar als het je beter uitkomt mag je ook best tussen twee banen in rijden of gewoon op de baan van het tegemoetkomende verkeer rijden. Degene met de minst bescherming wijkt wel uit.
- Kan je ergens tussendoor, ga dan tussendoor.
- Vier volwassenen kunnen ook best samen in 1 tuktuk, een geit past er ook wel bij
- TukTuk drivers denken dat vier volwassenen + bagage ook in 1 tuktuk passen.
-Iedereen rijd links, behalve sommige toeristen die het nog niet helemaal doorhebben.
Je zou kunnen zeggen dat we in ieder geval nog twee voertuigen missen, de grote bus en de boot. Gelukkig zal dat gemis niet lang meer duren. Het plan is om morgen met de bus naar de grens met Laos te reiden om de volgende dag te starten aan een tweedaagse boottocht over de Mekong river naar Luang Prabang.
We hebben dus al een hele hoop gezien en mee gemaakt, in slechts die enkele dagen. We zijn benieuwd wat ons verder tegemoet zal komen, we hebben er in ieder geval zin in.
-
05 Oktober 2015 - 15:18
Willem En Reina:
Prachtig verslag, geeft veel meer nog dan de app'jes weer hoe jullie wel-varen. Nog 9 heerlijke weken te gaan, terwijl we hier al iets aan de stilte wennen. Hou ons op de hoogte, we genieten ervan.
Willem en Reina -
05 Oktober 2015 - 20:31
Yvette :
Hallo dames,
Wat weer een leuk verslag! Ik als dierenvriend ben heel blij te lezen dat jullie niet op de rug van een olifant hebben gezeten, maar ze juist hebben verzorgd en gevoerd.
Bijzondere wereld verder daar, wat een ervaring!
Heel veel plezier weer!
Groetjes van Yvette -
05 Oktober 2015 - 23:32
Anne:
Wouw wat een razende reizigers zijn jullie! Wat ervaren en zien jullie veel. Prachtig om jullie verhalen te lezen. Zo kan ik mee reizen in Nederland . Wat een stoere foto op de scooters. Nog heel veel reis plezier. -
06 Oktober 2015 - 05:58
Raymond En Brigitte:
Wat een geweldige belevenissen, nu al! En wat fraai beschreven in jullie verslagen. We vinden het heel leuk om jullie bestemmingen en reisplannen op de kaart op te zoeken.
Nog wel genoeg broeken in je backpack Pavien? 2 broeken per week verbruiken is wat aan de hoge kant, zeker voor backpackers... Maar er zullen vast nog wel wat shop-uurtjes ingelast gaan worden.
Heel veel plezier in Laos. -
06 Oktober 2015 - 21:43
Rob En Trees:
In een week al zo veel gezien en gedaan, wat een tempo en wat een leuke en bijzondere dingen allemaal. Ook mooi om de fotos erbij te zien. Fijn dat we op deze manier mee kunnen genieten. Heel veel plezier op Laos! Hoop dat jullie geen last hebben/ krijgen vd malariapillen. -
13 Oktober 2015 - 21:18
Reineke Van Tol:
WAT EEN SCHATTIG OLIFANTJE <3
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
